Aby przedstawić, jaki rozsył światła posiada oprawa (czasami również źródło światła), dokonywane są pomiary jej światłości w różnych kierunkach. Po przeliczeniu uzyskanych wyników na wartości, jakie uzyskałoby się przy zastosowaniu źródeł światła o łącznym strumieniu 1000 lm, tworzona jest krzywa (wykres) światłości oprawy. Przeliczenie na 1000 lm umożliwia porównanie krzywych światłości tworzonych dla opraw z różnymi źródłami światła.

Rys. Wykres światłości

Wykres podaje rozsył światłości oprawy w dwóch płaszczyznach:

• w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez wzdłużną oś oprawy, płaszczyzny C90-C270,
• w płaszczyźnie prostopadłej do osi oprawy, płaszczyzny C0-C180.

Określa się je, jak na rysunku poniżej.

Rys. Podział oprawy według płaszczyzn C0 – C180, C90 – C270 oraz kątów

Jeżeli oprawa jest obrotowo-symetryczna, to rozsył światłości podawany jest tylko w jednej płaszczyźnie C. Natomiast w przypadku oprawy o rozsyle niesymetrycznym, podawane są wartości światłości w płaszczyznach C w kątach co 30° , a nawet co 15°. Wykres światłości dostarcza podstawowej informacji o kształcie rozsyłu światłości oprawy. Może on być podany również w postaci wartości liczbowych.

Poniższa tabela podaje wartości światłości w kątach od 0° do 85°, co 5° w czterech płaszczyznach: C0 – C180, C30 – C210, C60 – C240, C90 – C270.

Tabela: Wartości światłości